Zonnevlekkenminimum speelt ons parten

We zitten allemaal in een dip. De zon laat ons niet alleen deze lente in de steek, ook het zonnevlekkenminimum speelt ons parten op de kortegolf. En het duurt nog wel enige jaren voordat daar een merkbare verbetering in komt.

Maar de wetenschappers voorspellen goed nieuws. Het maximum van de komende zonnecyclus 24 zou wel eens de grootste sinds het legendarische maximum van 1958 kunnen worden!

De medewerkers van het Amerikaanse National Centre for Atmospheric Research (www.ncar.ucar.edu) verwachten dat deze zonnevlekkencyclus 30 tot 50 % sterker zal worden dan haar voorgangers en het maximum zou wel eens een jaar later kunnen vallen dan tot dusver is berekend. Als deze voorspelling correct is dan wordt het volgende maximum misschien gelijk aan de het maximum van 1958….

Goed nieuws dus, maar toen ik bezig was de informatie voor dit artikel te verwerken, kreeg ik opeens het maartnummer van CQ PA van onze vrienden van de VRZA onder ogen! Daarin wordt heel uitgebreid en veel beter dan ik ooit zou kunnen het onderwerp uiteengezet. Voor de details over het gedrag van zon in de 11-jaars cyclus, het ontstaan van zonnevlekken en plasmastromen verwijs ik dan ook graag naar genoemde CQ PA! Met zoveel dubbelleden moet dat geen probleem zijn. Naar verwachting is het maximum van cyclus 24 ergens rond 2010. Het is dus zaak om de spullen tegen die tijd in gereedheid te hebben: met alle beschikbare middelen op 12, 10 of 6 meter. Geen praatjes meer op de repeaters, maar echte DX werken op de VHF en UHF!

Aangezien de schrijver omstreeks die tijd de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, komt het maximum wel bijzonder gelegen! En ondertussen blijven we gewoon een beetje rondspeuren op de lage banden, daar zijn ook nu leuke QSO’s te maken. En let eens op de grey line propagation, er gebeuren rond zonondergang en zonopkomst altijd zeer onverwachte dingen op 160, 80 of 40! Zo had ik onlangs een QSO met IK2RMZ (http://www.qsl.net/ik2rmz/enindex.html) op 80 meter CW. OM Martin wist me te vertellen dat wij in 2001 al eens een QSO hebben gehad en hij bedankte mij voor de mooie QSL kaart, met de ondergaande zon in de Middellandse Zee vanaf het m.s. Oberon in 1966. Goed geheugen zou je denken, maar hij had natuurlijk een computerlog zodat hij mijn call snel kon opzoeken. Ik ben tijdens het QSO snel in de schoenendozen gedoken en kon ook zijn kaart boven water brengen, een fraaie kaart met Donald Duck als operator. De kaart is jaren hetzelfde, zijn moeder had hem ooit ontworpen. Daarnaast gebruikt hij een QSL kaart waarop het Lago Maggiore is afgebeeld. Zijn QTH ligt nabij Ispra aan het meer. Wij hadden een leuke discussie over QSL kaarten.

Na het uiteenvallen van de USSR bijvoorbeeld zijn de kaarten uit het voormalige Oostblok weliswaar veel mooier geworden en kwalitatief beter, maar ook lastiger binnen te krijgen. Vroeger kwamen de stoffige kaartjes van papier met erg veel hout, bewerkte ansichtkaarten met gestempelde calls, allemaal via het bureau, maar tegenwoordig willen ze allemaal pse QSL direct en liefst nog met een green stamp! Naar aanleiding van deze verbinding heb ik weer eens gekeken naar de stand van zaken rond de verzonden en ontvangen QSL kaarten. Statistisch niet representatief, maar het geeft toch wel een trend aan. Bij mij is de response 62% over de periode 1993 – 2004. De kreet 100% QSL gaat dus echt niet voor iedereen op!

73,
Hans, PA0HRM

Dit is een herdruk van PSE QSL bericht 24 zoals ooit in het blad Twente Beam van VERON afdeling Twente verschenen.