Genoten van de PACC Contest

Ook zo genoten van de PACC Contest? Ik weet dat sommige mensen het niks vinden, die overvolle banden met neurotisch roepende stations maar als je er eenmaal mee bezig bent dan word je er toch door gegrepen. En kijk ook eens naar de keerzijde: een lekker overvolle band, volop activiteit, nieuwe landen, antenne en zender eens aan de tand voelen en altijd 599 krijgen!

Ik ben geen fanatieke contester, maar een paar contesten per jaar ben ik van de partij, bijvoorbeeld de PACC contest. Dit jaar er maar eens flink tegenaan gegaan: 225 QSO’s gemaakt, hoofdzakelijk op 80 en 40 meter. Altijd leuk om in de contest aangesproken te worden met je naam, er zitten echt buitenlandse stations op je te loeren! Een andere aardige contest is de Franse REF contest in het laatste weekend van januari. Daar heb ik ook vaak aan mee gedaan, vorig jaar de derde plaats behaald, maar helaas dit jaar was er geen kans om mee te doen. Wel heb ik mede door deze contest wel 77 van 96 departementen bevestigd (CW), de rest wacht nog even tot volgend jaar.

Zaterdagmorgen 18 februari rond 10 uur ’s morgens zat ik even te luisteren op 40 meter met mijn QRP transceiver: een geweldige kakofonie van CW signalen geproduceerd door Amerikaanse deelnemers aan de ARRL DX contest, signalen van S9 plus 20 dB, sterker soms dan de Europese signalen. Zeker nog een staartje van de grey line. Als experiment maar even een station aangeroepen: KC1XX. Met vier watts output en den dipooltje op 5 meter hoogte. Kwam meteen terug fiveninenine. Nou, dat leek wat overdreven, maar toch frappant dat de old man mijn fietslampsignaaltje uit de brei van roepende stations wist te halen! Nu is KC1XX niet de eerste de beste. Het is een bekend conteststation met een enorm antennepark. Voor 40 meter heeft men de beschikking over een 4 elements beam op een toren van 40 meter en dan nog wat kilowattjes, dan kom je wel over de plas! Zie de foto van de beam. Verdere info vind je op zijn website www.kc1xx.com. Na dit succesje heb ik toch maar even echt meegedaan met deze contest en het vermogen wat opgedraaid. 40 Amerikaanse en Canadese stations gewerkt, waaronder een paar nieuwe staten (b.v. Rhode Island en Prince Edward Island, hoor je niet iedere dag) en zelfs de Westkust (Washington), allemaal op zaterdag en zondagmorgen tussen 9 en 11 uur op 40 met 100 watt CW.

Als je het allemaal niks vindt die contesten, dan blijft er niets anders over om je heil te zoeken op de WARC banden, zoals 30 meter. Ook in het zonnevlekkenminimum blijft het een aardige band, overdag voor Europa en in het donker voor de Amerika’s. Ik las onlangs nog een aardig verhaal over de 30 meter band, uit de tijd dat deze band exclusief voor de luchtvaart was. Het ging over OM Jakob Jug, DL9IN, die 35 jaar geleden tijdelijk in Venezuela verbleef en met een vriend in een oude tweedekker (Spad voor de kenners) een vlucht over de oerwouden rond de Orinocorivier maakte.

Het kwam tot een noodlanding, waarbij de piloot ernstig gewond raakte. De kist was niet uitgerust met radio, behalve een portable kortegolfontvanger. De noodlanding was bij een verlaten vliegveldje in de jungle, waar toevallig nog een trapgenerator (fiets) aanwezig was, waarmee 60 volt kon worden bijeengetrapt. Jakob heeft toen van de bobine en bougies van het vliegtuig een vonkzender gebouwd, van wat losliggend draad een spoel en antenne en al trappend kon toen op 30 meter een noodsignaal worden uitgezonden! Het signaal werd opgepikt door de dienstdoende radioman op een militair vliegveld, die in ieder geval de coördinaten en het noodsignaal kon ontcijferen. In het donker was het moeilijk zoeken, maar reeds de volgende ochtend kwam een legerhelikopter een kijkje nemen en konden de gestrande vliegers worden gered!

Het vliegtuigje werd ook geborgen en heeft nog lange tijd zonder motor bij een school in Ciudad Bolivar gestaan.

Tot slot nog een tip voor de contesters binnen onze afdeling: doe mee aan de afdelingscompetitie. De afdeling Twente eindigde in 2005 op de vierde plaats van onder, dat moet toch beter kunnen mensen! Dus deelname aan contesten (naam contest en aantal gemaakte QSO’s) even mailen aan pg2aa@amsat.org zie Electron van februari.

Tot de volgende keer,

73,
Hans, PA0HRM

Dit is een herdruk van PSE QSL bericht 23 zoals ooit in het blad Twente Beam van VERON afdeling Twente verschenen.