Een veelbewogen jaar met vele hoogtepunten
Alweer de laatste Beam van 2010, zo vliegt de tijd om! Voor mij een veelbewogen jaar met vele hoogtepunten: de top van de Kilimanjaro, de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, met pensioen gegaan en last but not least ons 40-jarig huwelijksfeest! Het 65-jarig jubileumfeest van de afdeling paste dus mooi in de lijst van heugelijke gebeurtenissen, een leuke avond gehad met de oldtimers. Ben PA0BWX wist mij nog te herinneren aan onze eerste kennismaking in zijn shack in Enschede zo rond 1962.
Verkoopavond
De traditionele verkoopavond in november was wat magertjes, de opruiming van de shack was kennelijk nog niet begonnen. Het is altijd wat triest om in de dozen van een silent key te grasduinen, maar diverse spulletjes kregen een nieuw leven, dat moet voor de OM toch een troost geweest zijn. Hennie wist – net voor mij – de hand te leggen op een ambachtelijke antennetuner voor een open voedingslijn, goeie koop voor een tientje!
Special calls
Er waren weer verschillende bijzondere calls te werken. Voor iedere gelegenheid is er tegenwoordig wel een vreemde roepnaam in de lucht. Het groepje ex-marinemensen onder aanvoering van Jo, PA0VLA met PA50RNARS is flink actief geweest dit jaar. Het South Yorkshire Aircraft Museum in Doncaster heeft de call GB2AIR. Het museum is gevestigd op een voormalige RAF-basis en heeft een scala van hele en halve historische vliegtuigen. Het radiostation is in stijl opgebouwd, o.a. met de bekende T-1157 zender en R-1155 ontvanger. Deze toestellen zijn veelvuldig gebruikt in de Britse bommenwerpers uit WO-2.
Een ander interessant station was GB0VUL. Dit station van de Newbury Radio Club was in de lucht als herinnering aan de Avro Vulcan die 50 jaar geleden in bedrijf werd genomen. Deze bommenwerper, uitgerust met straalmotoren en deltavleugels, was zijn tijd ver vooruit. Het enige overgebleven toestel is in de afgelopen jaren met zorg gerestaureerd en ging in 2010 ter ere van het jubileum opnieuw de lucht in, voorzien van 4 Rolls Royce Olympus 202 jetmotoren, die al sinds 1982 (!) lagen opgeslagen. Het toestel deed van 1960 tot 2007 dienst bij de RAF. Over de Duitse old man die dacht grappig te zijn om de aanroep van PH50RNARS te beantwoorden met DF5000IDIOT zullen we het maar niet hebben, het gedrag op de banden getuigt niet altijd van de juiste hamspirit!
Antennetuner
Al jaren heb ik een Kenwood TS-440S in de shack, ooit aangekocht in 1985. Schaart heeft mij de set verkocht als het laatste snufje. Ik was eigenlijk van plan een TS-430 te kopen, maar na enig onderhandelen kwam ik thuis met de 440. Zonder automatische antennetuner, want ik had al een MFJ-tuner die ook alle draden in afstemming bracht. Onlangs kwam ik een losse inbouwtuner voor de 440 tegen die – ook weer na enig onderhandelen – van eigenaar wisselde.
De aansluitdraden en stekkertjes waren niet meer helemaal volgens het boekje, maar na enig gepuzzel – ik had gelukkig de servicemanual – kreeg ik het apparaat toch in de transceiver. En warempel, een druk op de knop ontlokte enig geratel van de motortjes die de afstem-C’s aandreven en de SWR ging keurig naar 1:1. Dat viel niet tegen. Ook het test- QSO verliep prima, maar ik merkte dat het vermogen na enige tijd wel wat terugliep.
Nu zit de tuner in een open ruimte naast de ventilator bij de eindtrap, dus de koeling lijkt wel drastisch afgenomen door de verminderde luchtcirculatie. Heeft iemand dezelfde ervaringen? Toch leuk om de oude set nu compleet te hebben. De TS-440 heeft mij altijd trouw gediend. Wel is het VXO-printje een keer bij de dokter geweest om te worden ontdaan van oxidatie, een bekende fout in een grote serie Kenwood-apparaten uit die tijd. Schaart leverde de set terug met een plastic zakje vol verwijderde lakresten….
…en dan nog eens SOTA
Begin november zat ik onverwachts in de Eifel. Mijn zwager was daar in een ziekenhuis beland en ik heb hem een weekje bijgestaan en later naar huis gereden. Om van de nood een deugd te maken toch even rondgekeken en zo belandde ik op de Schwarzer Mann met mijn FT-817. De Schwarzer Mann (DM/RP-003, 697 m. ASL) ligt tussen Prüm en Monschau en vormt het centrum van een klein wintersportgebied in de Schneifel. Gemakkelijk te activeren, je parkeert de auto gewoon op de top naast een forse communicatietoren!
Het weer werkte niet mee, er lag sneeuw, het motregende en de temperatuur bleef steken rond het nulpunt, maar met koude vingers toch nog 28 QSO’s gemaakt. Het ziekenhuis van Prüm ligt op een andere berg, die telt niet voor SOTA. Wel heeft de berg (Kalvariënberg) een geschiedenis, want op 15 juli 1949 ontplofte daar een Frans munitiedepot met 500 ton springstof.
Was het fraaie stadje Prüm tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog al voor 80% vernield, de ontploffing vaagde 30% van de stad weg, 12 doden en de klap was tot in Trier (90 kilometer verderop) te horen. Er bleef een krater van 130 bij 30 meter, 20 meter diep over. Nog een tochtje naar de Prümscheid, bij Gerolstein (DM/RP-005, 675 m. ASL) en voor mij zat het actieve berggebeuren er voor dit jaar op! En met mijn zwager Willem gaat het gelukkig weer goed.
Ik wens jullie allen een goed Kerstfeest en een voorspoedig 2011!
73,
Hans, PA0HRM
Dit is een herdruk van PSE QSL bericht 59 zoals ooit in het blad Twente Beam van VERON afdeling Twente verschenen.