De voormalige geheim agent Bram Grisnigt (95) heeft met een morsebericht een eerbetoon gebracht aan zijn gesneuvelde collega’s en de piloten die tijdens de Tweede Wereldoorlog met gevaar voor eigen leven naar Nederland vlogen.
Het was donderdag precies 75 jaar geleden dat de Engelandvaarder samen met collega Pieter Hoekman door de Britse geheime dienst boven Noord-Brabant gedropt werd.
Het examenlokaal voor de morseproef
Even een korte introductie. Mijn naam is Pieter Kops, 50 jaar. Ik ben Nederlander en woon nu sinds enkele jaren in België (net over de grens bij Baarle-Nassau). Al vanaf het moment dat ik van mijn vader mijn eerste ontvanger kreeg, raakte ik in de ban van morse.
Ik was 15 jaar jong en de ontvanger was een Yaesu-FRG7700. CQ herkende ik al vrij snel en zelfs seinen met een morsepieper ging ook al vlot. Samen met een vriend experimenteerden we met morse op de 11 meter en gebruikten we onze Commodore 64 om te decoderen. Dat werd ons niet altijd in dank afgenomen door de medegebruikers van de 11 meterband.
Mijn zendmachtiging heb ik nooit gehaald, omdat ik hoofdzakelijk geïnteresseerd was in de HF. Om daarvoor een zendmachtiging te behalen moest je het morse beheersen, een te grote horde voor mij toen.
Figuur 1 De Marconi seinsleutel voor de restauratie
Ik ben Pleun Groeneveld, sinds kort PA0CYS; elektrotechnisch installateur, sinds twee jaar in ruste. Ik ben van 1948 en heb dus ‘vrije tijd zat’.
Mijn hobby is niet de heel technische kant (hoewel ik de techniek ook niet schuw), maar meer de mechanische: hoofdzakelijk het verzamelen en restaureren van morseschrijvers en seinsleutels en het op mijn eigen manier nabouwen van Marconi apparatuur, zoals mechanische detectors en ‘multiple tuners’.
Dat duurt al zo’n jaar of tien, maar er zit schot in. Ik snuffel dan ook veel op Marktplaats en andere websites om te zien of er soms elektrisch gereedschap of seinsleutels dan wel morseschrijvers aangeboden worden, het liefst in staat van ontbinding, want dan is er weer werk aan de winkel!
De Zweedse regering start een landelijke voorlichtingscampagne over wat te doen bij crisis en oorlog. Alle Zweden krijgen een brochure toegestuurd met praktische tips over noodvoorraden, slingerradio’s en schuilkelders. De Zweden, geen lid van de NAVO, worden onder meer nerveus van Russische straaljagers die het luchtruim schenden.
Op de website nu.nl is een video verschenen over een vrouw met een beperking die kan praten door middel van morsecode. Dit is een leuk item over de onverwachte toepassingen van morse. Deze vrouw is al haar hele leven niet in staat om te praten, maar kan nu door middel van een paddle ingebouwd in de hoofdsteunen van haar rolstoel toch praten. De morse wordt omgezet naar spraak, en die wordt dus hoorbaar gemaakt. Daarnaast heeft ze hierdoor ook toegang gekregen tot het zelfstandig gebruik van een PC.
https://www.nu.nl/235630/video/google-laat-mensen-met-beperking-met-morsecode-praten.html
Wist u trouwens dat de VERON een Commissie Gehandicapte Radioamateurs (CGR) heeft? Deze commissie zorgt voor opleiding en hulp aan gehandicapte radioamateurs. De CGR stelt dat het hebben van een (visuele, auditieve en/of motorische) handicap geen belemmering is voor het uitoefenen van de radio hobby.
Codex Creations is afgeleid van een communicatiecode die in 1835 uitgevonden werd door Samuel Morse (1791 ‒ 1872). Morse die overigens ook kunstschilder was, ontwikkelde deze codetaal met als doel deze te gebruiken voor lange afstand communicatie.
Kunstenaar Arthur Willemse werkte enkele jaren voor het Korps Mariniers en liet zich inspireren door de punten-en-strepen-code van Morse. Deze vormen nu de basis van een nieuwe en moderne kunstvorm, genaamd Codex Creations.
Zeker nu de VERON in Nederland de beheerder is van het cultureel erfgoed Morse mocht de Morse Challenge (de naam van de oude Vonkenboerwedstrijd) niet ontbreken tijdens de Dag voor de RadioAmateur in Apeldoorn. Dit jaar voor de eerste keer georganiseerd door Hans Remeeus PA1HR en Ad Wouterson PA2PCH, voorheen radiooperators bij Scheveningenradio (PCH), resp. Chef Radioverkeer en Radio-officier bij de koopvaardij, tevens ervaren radiozendamateurs met CW als een van hun favoriete modes.
Mijn eerste serieuze ontmoeting met morse was, zoals bij velen van mijn generatie, de morsetest bij de dienstkeuring: . , .. en … , de e, de i en de s. Het leek me niks, dat gepiep, maar na een tijdje raakte ik geïntrigeerd en schreef een regeltje mee. Dat was de laatste, de snelste regel. De wervingsofficier was dat opgevallen en hij schetste me de voordelen van werken bij de verbindingsdienst: weinig tijgeren, een eigen kamer, 200 harde guldens per maand en drie strepen, mits ik de opleiding doorstond.
